Bazen Verbazen brengt de talenten van leerlingen in beeld, ontroert werkgevers en brengt het gesprek op gang. Inmiddels is ook de regelgeving up to date. Door een wijziging in de Participatiewet stromen jongeren uit speciaal onderwijs en praktijkonderwijs rechtstreeks in in het doelgroepregister. Het momentum is er dus. Maar hoe zorgen we nu met zijn allen dat het ook in de praktijk werkt? Martine Schuijer en Rob Slagmolen van VNO-NCW maken zich daar sterk voor.
“De wetswijziging voor pro- en vso-leerlingen juichen wij van harte toe! Werkgevers hebben nu de zekerheid dat als zij een schoolverlater uit het pro of vso aannemen als werknemer, deze werknemers meetelt voor de invulling van de Banenafspraak. Voor de kandidaat (de oud-leerling) is het grote voordeel dat er geen extra keuringen nodig zijn,” zegt Schuijer. Zij en Slagmolen signaleren echter een probleem. “Opname in het doelgroepregister betekent helaas nog niet dat de instrumenten en regelingen die gemeenten aanbieden voor werkgevers die mensen met een arbeidsbeperking aannemen, ook altijd gelden voor de schoolverlaters uit het praktijkonderwijs en speciaal onderwijs. Gemeenten hebben voor de inzet van instrumenten beleidsvrijheid. Dit betekent dat per gemeente in verordeningen afspraken worden vastgelegd. Een groot aantal gemeenten heeft in hun verordening opgenomen dat instrumenten als loonkostensubsidie of jobcoaching niet gelden voor kandidaten die geen recht hebben op een uitkering (niet-uitkeringsgerechtigden of nug-ers genaamd). De schoolverlaters uit het pro en vso zijn -over het algemeen- niet uitkeringsgerechtigd tot hun 27e. Daarmee zijn zij (en hun werkgevers) dus uitgesloten van het gebruik van instrumenten.”
Slagmolen: “Wat ons betreft is dit een omissie, juist jongeren die net hun opleiding hebben afgerond zouden direct moeten kunnen doorstromen maar een werkgever. Het ontbreken van instrumenten mag daarbij geen belemmering vormen. De jongeren beschikken over up-to-date kennis en zijn gewend aan een ritme van naar school gaan. Dat verloren laten gaan omdat de regels niet aansluiten op de positie van deze jongeren is zonde voor leerling, werkgever en maatschappij.” Er wordt door gemeenten en scholen veel gewerkt aan een zogeheten ‘sluitende aanpak’. Men bedoelt hiermee dat leerlingen qua begeleiding vanuit de school een warme overdracht naar de gemeenten krijgen, met als doel de leerling zo snel mogelijk naar de arbeidsmarkt te begeleiden. Samen met andere partijen werken VNO-NCW, MKB Nederland en LTO aan een aanpak die écht sluitend kan worden genoemd. “Enerzijds door de inzet van instrumenten als Boris, waarbij de leerling branche-erkende (deel)certificaten kan halen (zie kader). Anderzijds door goed in kaart te brengen welke belemmeringen bestaan om een jongere aan te nemen. Bijvoorbeeld dat onterecht geen gebruik gemaakt kan worden van instrumenten en regelingen. Ook maken we ons sterk voor een beter contact tussen scholen en werkgevers, zodat de aansluiting nog beter wordt. Bazen Verbazen heeft daar zeker aan bijgedragen. Met onze inzet willen we de jongeren en werkgevers de kans geven om daadwerkelijk tot een goede match te komen, en de talenten die er zijn optimaal te benutten.”
Heeft u praktijkervaringen met het aannemen van leerlingen van speciaal onderwijs of praktijkonderwijs en wilt u daarover doorpraten? Neem contact op met Martine Schuijer via schuijer@vnocnw-mkb.nl.
Dat was een jaar geleden de oproep van Bert van Boggelen van De Normaalste Zaak in een column op www.opnaarde100000.nl. “Dit plan is als een Japans koksmes: het snijdt aan alle kanten. Het is een directe, praktische manier om een kwetsbare doelgroep (die overigens nu nog in beeld is, dus waarvan we weten wat ze willen en kunnen) aan het werk te krijgen, het voorkomt uitstroom naar de toch al overbelaste gemeente/UWV’s en het biedt werkgevers de kans gemotiveerde, jonge werknemers aan zich te binden.” De oproep bleek niet aan dovemansoren gericht. In de regio Utrecht loopt inmiddels een pilot met drie praktijkscholen: Krommerijn, Pouwer- en Trajectumcollege. Daarbij koppelen ze hun leerlingen aan werkgeversnetwerken om hen zo beter te begeleiden naar de arbeidspraktijk.
Boris is een initiatief van de stichting Samenwerking Beroepsonderwijs Bedrijfsleven en de PO Raad. Boris doet precies wat de slogan zegt, het helpt jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt aan betaald werk. “Boris is niet zozeer vanuit een sociale agenda opgezet als wel vanuit praktische overwegingen, vanuit de werkgevers, vertelt senior beleidsadviseur Will Seignette. Jongeren waarvoor een mbo-diploma te hoog gegrepen is, kunnen via Boris bij een aangesloten werkgever praktijkverklaringen halen voor bepaalde werkzaamheden (processen) die gelden voor de hele branche. Zo kan een werkgever zien waarop iemand inzetbaar is en wat voor productiewaarde hij of zij kan toevoegen. Kijk voor meer informatie op:
